وب سایت اختصاصی دکتر رضا نجفلو

با توجه به اینکه قانونگذار ارتکاب عمل حرام در انظار واماکن عمومی و بد حجابی را جرم شناخته است و.به خاطر اینکه این یک موضوع اجتماعی می باشد نیاز به بحثهای فراوانی در این مورد احساس می شود.

در کل حجاب و نوع پوشش در جوامع با توجه به عرف حاکم آن جامعه متغیر می باشد ومثلا پوشش در جامعه آزاد و لاییک با جامعه بسته ودینی فرق دارد. خوب در کشور ما که یک جامعه اسلامی است و در اسلام بر حجاب تاکید بیشتری شده است .بالتبع انتظار می رود که بد حجابی در کشورمان جرم شناخته شود

اما به نظر می رسد که این جرم انگاری با بزرگترین اصل حقوقی یعنی اصل

آزادی تعارض داشته باشد. انسان آزاد است که لباسی را که دوست دارد بپوشد و این یک چیز مشخصی هست و آزاد است که در جامعه ای که زندگی می کند به آزادی رفت و آمد کند و هیچ کسی حق گرفتن آن را ندارد چون از اصول مبرهن آصل آزاذی است

از دوستان عزیز خواستار نظر خواهی در مورد این پدیده انسانی و اجتماعی را دارم تا بنده را در فهم مساله بیشتر یاری کنند

جرم تظاهر به فعل حرام وبی حجابی در انظار عمومی

ماده638:هر کس علنا در انظار و اماکن عمومی ومعابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یاتا(74)ضربه شلاق محکوم می گردد ودر صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (74)ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

تبصره:زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر وانظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه ویا ازپنجاه هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد .

تفسیر :بنابراین قانونگذار ارتکاب این عمل را جرم و برای آن مجازات تعیین کرده است.(تظاهر) در لغت به معنی آشکارا انجام دادن وخود نمایی کردن ووانمود کردن و....است و(علن )نیز به معنای آشکارا انجام دادن فعل یا ترک فعل است .

از نظر جزایی هر گاه ارتکاب عملی در مرعی ومنظر عمومی انجام گیرد خواه کسی ببیند یا نبیند و یا در اماکن عمومی و یا مهیا برای پذیرش عمومی باشد آن را (علنی )می گویند .

(عمل حرام) نیز فعل یا ترک فعلی است که شرع ارتکاب آن را منع نموده است ومستوجب عقاب است.به نظر می رسد در اینجا منظور از عمل حرام گناهان کبیره می باشند که برای تشخیص ان باید به منابع معتبر فقهی رجوع کرد.

قانونگذار در این ماده ارتکاب عمل حرام را جرم نپنداشته بلکه ارتکاب آن را در مظاهر علنی جرم انگاشته است.شاید آن هم به دلیل حفظ حرمت اسلامی جامعه می باشد.

در مورد این ماده می توان گفت که اگر ارتکاب عمل در علن و انظار عمومی فی نفسه عملی باشد که مجازات دارد به مجازات هر دو جرم خواهد رسید .ولی اگر آن عمل فی نفسه کیفر نداشته باشد اما چون در علن وانظار عمومی ارتکاب یافته فقط به مجازاتی که در این ماده پیش بینی شده خواهد رسی.مثل تظاهر به روزه خواری در ماه رمضان.همچنین اگر عمل حرام دارای کیفر نباشد وعفت عمومی را هم جریحه دار نکند مشمول این ماده نخواهد شد .

ارتکاب عمل حرام مصادیق بیشتری دارد که تشخیص آن با قاضی است .مثل :سرکشی ونگاه عمدی از روی بام ودیوار وامثال آن به خانه دیگری.-البته از نظر دکتر گلدوزیان-

اما در مورد تبصره آن می توان گفت که جرم بی حجابی در انظار عمومی یک جرم مادی صرف می باشد که نیازی به احراز قصد مجرمانه نمی باشد و صرف ارتکاب این عمل جرم شناخته می شود. وخود بیانگر قصد آن می باشد

منظور از حجاب شرعی این است که بدن خانمها غیر از کفین وصورت پوشیده باشد وطبعا وسیله پوشش موضوعیت ندارد

یک نقطه هم اینکه چون قوانین جزایی ایران شامل همه سکنه ایران چه تبعه ایرانی و جه تبعه خارجی می باشد بنا براین تبعه زن خارجی ملزم به رعایت این ماده می باشد و گرنه مرتکب جرم و مجازات خواهد شد .

 گزارش